نویسنده: محمد نصر اصفهانی

حکمت‌نامه ۱۲ – بیچاره‌ترین ادیان، مذاهب، حکومت‌ها و …!

ناتوان‌ترین و عاجزترين مردم، کسی است که از به دست آوردن دوست، عاجز بماند و بیچاره‌تر از او کسی است که به آسانی دوستان خود را از دست بدهد.

حکمت‌نامه ۱۱ – انتقام و خشونت غیرضروری، شکر قدرت نیست

پیامبر پس از فتح شهر مکه گذشت را، شکرانه پیروزی این فتح بزرگ می‌دانست چون به نظر او انتقام، سرکوب، کشتار و هر نوع خشونت غیرضروری، شکر قدرت نبود.

حکمت‌نامه ۱۰ – آیا امیرالمومنین اشتباه نمی‌کند؟!

ما پیروان امیرالمومنین معمولاً به گونه‌ای زندگی می‌کنیم که اگر مُردیم بسیاری از مرگ ما شاد می‌شوند چون از شرّ ما راحت می‌شوند و اگر زنده باشیم از ما دوری می‌کنند تا از شّر ما راحت باشند.

حکمت‌نامه ۹ – وای به وقتی که ورق برگردد!

قرآن از مردم می‌خواهد که نسبت به دین و شخصیت‌های دینی خود غلو نکنند. در روایات ائمه نیز شیعیان از نسبت دادن چیزی به ائمه که خود آنها به خود نسبت نداده‌اند منع شده‌اند.

حکمت‌نامه ۶ – تقریر حقیقت، به منظور تقلیل مرارت

سينه عاقل، صندوقچه اسرار اوست و خوشرويى، دام دوستى است و بردبارى، گور زشتي‌ها. آشتى جويى، سرپوش عيب‌ها است. هر كه از خود راضی بود، خشمگين نسبت به او بسيار است.

حکمت‌نامه ۵ – توصیه به علم، ادب و فکر

امیرالمومنین، در قسمت دیگری از آنچه که سید رضی از توصیه امیر المومنین به مالک اشتر نقل کرده است به توصیف سه موضوع مرتبط با یکدیگر یعنی علم، ادب و فکر اشاره فرموده است.

حکمت‌نامه ۳ – سه عامل سقوط انسان

حضرت در مقامِ بیانِ خوب یا بد بودن فقیر و ثروتمند نیستند. بلکه ایشان حقایقی را که در جامعه وجود دارد، توصیف می‌کنند. اصولاً در تفکر دینی، خوب یا بد بودنِ فقیر و ثروتمند، معنا ندارد. به عبارتی فقر و ثروت، وسیلة آزمایش انسان‌ها است.