برچسب: امیر المومنین(ع)

امیرالمومنین(ع) به هنگام شروع جنگ بر مرکب خود سوار مى‏شد، نام خدا را بر زبان مى ‏آورد و مى ‏فرمود: خدا را بر نعمت‌ها و فضایل همگانى ستایش می‌کنم، پاک و منزه است او که این مرکب را در اختیار ما گذاشت در حالى که ما توان آن را نداشتیم و ما به سوى پروردگارمان مى ‏رویم.

حضرت در این نامه اخلاق جنگ و مبارزه را به یاران خود آموزش داده و تفاوت میان نبرد ارزشی و غیر‌ارزشی یا ضد‌ارزشی را بیان کرده است.

این نامه امیر المومنین (ع) مربوط به حوادث جنگ صفین است.

این سفارش نامه‌ای است که امیر المومنین علیه السّلام به معقل بن قیس ریاحی کرد زمانی‌که وى را با لشکرى سه هزار نفرى مقدّمه لشکر خود کرده بوده و به سوى شام فرستاده بود.

در این نامه قوانین کلى و بسیار سودمندى از تعالیم و چگونگى فنون جنگى تبیین شده است.

معاویه تو طالب انتقام خون عثمان شده‌ای ولی خود می‌دانی که این خون در کجا ریخت و چه کسانی نقش اصلی را در آن ایفا کردند، پس چرا از من خونخواهی می‌کنی از همان کسانی خونخواهی کن که بانی این خونریزی بودند.

این نامه، گزیده‏ نامه‏ اى است که امیر المومنین (ع) در پاسخ به درخواست معاویه به منظور در اختیار گذاشتن قاتلان عثمان به او نوشته است.

پس از اتمام جنگ جمل، امیر المومنین (ع) تصمیم گرفت تا مشکل معاویه را با قاطعیت حل کنند و از او بخواهند یا با ایشان بیعت کند و خود را تسلیم کند و یا آماده جنگ شود. به همین منظور نامه‌ای تنظیم کردند و در صدد پیدا کردن شخصی برآمدند تا مسئولیت رساندن و انجام این مأموریت را بر عهده بگیرد.

به دنبال قتل عثمان و روی آوردن مردم مدینه به امیر المومنین (ع)، مردم شهرهای دیگر نیز یکی بعد از دیگری با امام (ع) اعلام بیعت کردند. تنها منطقه‌ای که از پذیرش خلافت امیر المومنین (ع) سرباز زد منطقه شام بود. فرمانداری شام از زمان عمر بن خطاب در دست معاویه بود.

به دنبال به دست گرفتن امور مسلمین توسط امیر المومنین (ع) به پایان رسیدن جنگ جمل و انتقال حضرت به کوفه، امیر المومنین (ع) این نامه را برای «اشعث بن قیس» نوشتند.